Prawo takie gwarantuje art. 48 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.1997.78.483 z późn. zm.). Ustęp 1 niniejszego przepisu brzmi „Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania”.
W procesie kształtowania się młodego człowieka to rodzice najczęściej mają największy, choć nie jedyny wpływ na to, jakie wartości zostaną mu przekazane lub np. w jaki sposób będzie przebiegała jego edukacja. Mogą przy tym kierować się własnymi zasadami i przekonaniami, bowiem „Prawo rodziców do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami nie pozbawia dzieci, przy uwzględnieniu stopnia ich dojrzałości, ich prawa do korzystania z wolności sumienia i wyznania, a także przekonań, w tym także politycznych i światopoglądowych. To prawo dzieci stanowi jednocześnie granice uprawnień wychowawczych rodziców, którzy te przekonania mają obowiązek uwzględniać” ( tak W. Skrzydło w Komentarzu do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2004r, Wyd. IV)
Należy jednak mieć na uwadze, że nie wszyscy wychowują dzieci w sposób właściwy. Zważywszy na to Konstytucja przewiduje ograniczenie, a nawet pozbawienie władzy rodzicielskiej ( ust. 2. art. 48). Następuje to tylko w szczególnych przypadkach na podstawie orzeczenia sądu i jest podyktowane dobrem dziecka.
Oprac. EŁ
